او تعدادی از فرم های موسیقی را ابداع نمود اما مهمترین نوآوری هایش را درقالب فرم هایی مثل سونات پیانو، والس، نوکتورن، اتود، پرلود و پولونِز به نمایش گذاشته است. فردریک شوپن در تمام طول عمر خوداز ضعف جسمانی رنج میبرد تا آنکه درسال ۱۸۴۹ در ۳۹ سالگی بر اثرسل ریوی درگذشت.
زندگینامه:
-------------------------------------------------
تابلویی از فردریک شوپن اثراوژن دولاکروا
شوپن در زلازولا شهری در مرکز لهستان به دنیا آمد. پدرش نیکولا شوپن یک مرد فرانسوی بود که اصلیتی لهستانی داشت. او در سال ۱۷۸۲ به لهستان رفت و با تکلا جوستینا که یک لهستانی بود ازدواج کرد و در لهستان سکنی گزید.
فردریک شوپن درروستای زلازولا در نزدیکی ورشو، در تاریخ ۱ مارس ۱۸۱۰ به دنیا آمد.
استعداد موسیقایی شوپن جوان در سالهای آغاز زندگیاش ظهور کرد تا آنجا که در ورشو به لقب موتسارت دوم مشهور شد. شوپن قبل از ۷ سالگی دوپولونز (در سل مینور و در سی بمل ماژور) نوشت که اولی توسط پدر سیبولسکی - سرپرست مدرسه نوازنده ارگ و یکی از معدود ناشران موسیقی در لهستان - منتشر شد. با انعکاس نبوغ خارقالعاده او در روزنامههای ورشو، شوپن کوچک مورد توجه و پذیرش سالنهای کنسرت اشرافی در پایتخت قرار گرفت. او از این زمان اجرای کنسرتهای خیریه خود را آغاز کرد و اولین کنسرت پیانوی خود را در ۸ سالگی اجرا کرد. او نخستین درسهای حرفهای پیانو را اززیونی(متولد ۱۷۵۶ دربوهم) آموخت. این دوره از سال ۱۸۱۶ تا ۱۸۲۲ به طول انجامید، شوپن از زیونی به نیکی یاد میکرد گرچه او خیلی سریع از استادش پیشی گرفت. یکی دیگر از کسانی که در پیشرفت شوپن نقش بسزایی داشت، ویلهلم وورفل(متولد ۱۷۹۱ در بوهم) بود. این نوازنده پیانو پرآوازه که استادکنسرواتوار ورشو بود درسهای گرانبهایی را - گرچه نامنظم - در نواختن ارگ- و احتمالاً پیانو - به شوپن آموخت. شوپن در پاییز ۱۸۲۶ نزدجوزف السنر(متولد ۱۷۶۹) آهنگساز کنسرواتوار ورشو شروع به یادگیریتئوری موسیقی، هارمونی وآهنگسازی کرد.
شوپن در ۱۸۲۹ شاهد اجرای یکی از کنسرت های نیکولو پاگانینی نوازنده بیهمتای ویلن در ورشو بود. او همچنین یوهان نپوموکا هومل آهنگساز و نوازنده پیانو آلمانی را ملاقات کرد. شوپن در آن سال به وین رفت و دو کنسرت در آنجا اجرا نمود که اجرای آنها باعث شد تا پیامهای متفاوتی را دریافت کند که شامل مقالاتی دلگرمکننده و انتقادهایی در رابطه با آرام نواختن بیش از اندازه او بود.
او در ورشو نخستین اجرا ازکنسرتو پیانو در فا مینوررا ارائه نمود و اولین اجرا از کنسرتو پیانو دیگرشمی مینوررا در نشنال تئاتر در ۱۷ مارس ۱۸۳۰ به نمایش گذاشت. در ۱۸۳۰ دوباره به وین رفت و این دو کنسرتو پیانو اش را اجرا نمود.
شوپن در وین خبرهایی درباره شورش ماه نوامبر روسیه علیه لهستان شنید که این باعث شداز تصمیمش برای بازگشتن به کشورش صرف نظر کند. او چند ماه دیگر در وین اقامت گزید و پس از آن به مونیخ و اشتوتگارت و سپس در اوایل اکتبر بهپاریسرفت. شوپن تا پیش از این بسیاری از آثار مهم خود را تصنیف کرده بود که تعدادی ازاتودهای اپوس ۱۰ و دوکنسرتو پیانو اش از آن جملهاند.
شوپن اغلب آثارش را تنها برای پیانو مینوشت اما در میان کارهایش میتوان قطعاتی برای پیانو و همراهیکننده یافت.ملودی اصل تقویتکننده آثار اوست و هیچ چیزی در آن از تزیین بیدلیل و زاید برخوردار نیست. گرچه در آثارش تکنیک نوازندگی بالایی به چشم میخورد ولی نحو بیان شاعرانه ونوانسهاکارهای او را از آثاری که فقط تکنیک نوازندگی در آنها مدنظر قرار گرفته، متمایز میکند.
آخرین سالهای زندگی
--------------------------------
آرامگاه شوپن درگورستان پر لاشزدر پاریس
شوپن در ۱۸۴۸ آخرین کنسرتش را درپاریساجرا نمود و سپس به اسکاتلند و انگلستان رفت اما شدیداً بیمار شد تا آنکه در۱۷ اکتبر۱۸۴۹هنگامی که به پاریس باز میگشت، در خانه خواهرش لودویکا درگذشت. روز پس از آن ماسکی از صورت و دستهایش ساختند و سپس بدن او راگورستان پر لاشزبه خاک سپردند. به وصیت او و به ابتکار خواهرش، قلب او به میهن اصلی او لهستان برده شد و امروز در کلیسایی در ورشو نگهداری میشود.
آثار
---------------------------------
همه آثار شوپن برای پیانو نوشته شدهاند که این آثار یا به صورت تکنواز هستند یا با همراهی پیانو دوم، ویلن، ویلنسل، آواز و یا ارکستر. از آن جمله میتوان به موومان سوم از سونات شماره ۲ اپوس ۳۵اشاره کرد.
آثار طولانی او همانند ۴بالاد، ۴اسکرتزو، بارکاروله۶۰.Op، فانتزی ۴۹.Op وسونات هایش همانند آثار کوتاه تر او مثلایمپرومتوها، مازورکاها، نوکتورنها، والسها و پولونزهایاو، جایگاهی تثبیت شده در بین آثار (رپرتوار) پیانو دارند. دو مجموعه مهم شوپن برای پیانو تنها عبارت اند از۲۴ پرلود ۲۸.opو اتودهای ۱۰.op و ۲۵.op.